Aktualności Caritas Diecezji Siedleckiej

Dzień Rodziny w Zakładzie Karnym w Siedlcach

13 stycznia 2020r. w Zakładzie Karnym w Siedlcach odbyło się spotkanie skazanych z najbliższymi im osobami z okazji Dnia Rodziny. Wydarzenie było jednym z ważnych działań Klubu Ojca istniejącego w Zakładzie Karnym w Siedlcach, w ramach projektu „2 KROKI”, który jest realizowany w porozumieniu z Caritas Diecezji Siedleckiej.

 

Tradycyjnie rodzinne świętowanie rozpoczęła Msza Święta z udziałem skazanych i ich rodzin. Eucharystię sprawował ks. Mateusz Czubak - kapelan Zakładu Karnego w Siedlcach. Śpiew kolęd, wraz z zaproszonymi gośćmi animowała chor. Emilia Wajszczuk, natomiast na gitarze pierwszy raz w naszym ZK zagrała  psycholog Joanna Skaruz. W Eucharystii uczestniczyła, i zgromadzone rodziny powitała, ppłk Magdalena Maciejewska – zastępca dyrektora ZK Siedlce.

 

W homilii ks. Mateusz nawiązał do biblijnej historii Anny i Elkany:

 

To małżonkowie, którzy mimo trudności, nie przestali się kochać. Anna była bezdzietna. W Biblii zamknięte łono oznacza przekleństwo, sugeruje, że ktoś zgrzeszył i ponosi za to słuszną karę. Anna właśnie w taki sposób postrzegała samą siebie, uważała się za kogoś przegranego – kogoś, kto nie rodzi życia. Kiedy Anna była najbardziej samotna, zamiast rozpaczać, zaczęła się szczerze modlić. Bóg przyszedł jej z pomocą, niosąc uzdrowienie. Bóg otworzył jej łono i pozwolił cieszyć się upragnionym macierzyństwem. Każde życie jest darem Boga. Gromadzimy się dzisiaj, by dziękować Bogu za nasze życie i za nasze rodziny. Patrząc na swoje dzieci, każdy z was może powiedzieć: „mam dla kogo żyć, mojej miłości nic nie zniszczy nawet więzienie”.

 

Po zakończonej Mszy św. skazani wraz ze swoimi dziećmi uczestniczyli we wspólnych zabawach. Dzięki rodzinnej atmosferze i wspólnej zabawie, ten wyjątkowy, świąteczny dzień na długo pozostanie w pamięci uczestników. Trzygodzinne spotkanie upłynęło w serdecznej i ciepłej atmosferze. Nasi najmłodsi goście wraz ze swoimi rodzicami bawili się, biorąc udział w konkursach i zabawach przygotowanych przez wolontariuszy z Caritas Diecezji Siedleckiej. Dni takie jak ten, wzruszają najbardziej. Rozmowy, gesty czułości i uściski, których na co dzień brak, pokazały, jak ważna jest obecność ojca w życiu dziecka. Czasem najprostsza zabawa jest najpiękniejszym wydarzeniem w życiu małego człowieka… bo z tatą.

 

Podtrzymywanie właściwych relacji osób przebywających w izolacji penitencjarnej z osobami bliskimi stanowi jeden z priorytetów readaptacji społecznej. Wsparcie rodzin i akceptacja z ich strony dla prowadzonych oddziaływań resocjalizacyjnych w warunkach izolacji więziennej, zwiększają szanse na właściwe funkcjonowanie skazanych po drugiej stronie muru. Rodzina jest największym sprzymierzeńcem Służby Więziennej w oddziaływaniach penitencjarnych, dlatego tak duży nacisk kładziony jest na realizację programów z zakresu integracji rodzin w siedleckim więzieniu.

 

Wśród osadzonych przebywających w Zakładzie Karnym w Siedlcach, szczególnie dużą popularnością cieszą się comiesięczne spotkania w ramach Klubu Ojca. Skazani chętnie i z dużym zaangażowaniem uczestniczą w spotkaniach Klubu, który daje im możliwość pogłębienia tematyki świadomego ojcostwa oraz budowania prawidłowych i trwałych relacji z najbliższymi, w szczególności z dziećmi. Osadzeni dostrzegają, że bycie ojcem może stać się jednym z najpiękniejszych doświadczeń w ich życiu! I wiedzą, że jest to możliwe, niezależnie od aktualnej sytuacji życiowej oraz braku odpowiednich wzorców wyniesionych z rodzin. Wiedzą, że mogą coś zrobić z czasem, a nawet z nadmiarem czasu, który upływa im w Zakładzie Karnym.

 

W tym miejscu pragniemy złożyć serdeczne podziękowania Dyrekcji Caritas Diecezji Siedleckiej oraz Koordynatorowi Projektu „2 KROKI” Pani Agnieszce Pasztor, a także Wolontariuszkom Caritas Diecezji Siedleckiej za pomoc w przygotowaniu imprezy, szczególnie za poczęstunek dla dzieci, animację zabaw oraz przekazane dekoracje. Ponadto dziękujemy Panu Maciejowi Celińskiemu za kolejny rok prowadzenia Klubu Ojca w naszej jednostce.

 

Tekst i zdjęcia: chor. Emilia Wajszczuk, mł. wych. DP

 

 

***

 

 

Wróć